Dźwiękowe systemy ostrzegawcze (DSO) umożliwiają rozgłaszanie sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych na potrzeby bezpieczeństwa osób przebywających w obiekcie, nadawanych automatycznie po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji pożarowej, a także przez operatora. Umożliwiają sterowanie akcją ratunkową przez ratowników.
Obowiązek stosowania DSO powstał na początku 2004 roku, po wejściu w życie rozporządzenia MSWiA w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2010 r. nr 109 poz. 719) [9].
Stosowanie DSO jest wymagane w:
budynkach handlowych lub wystawowych:
jednokondygnacyjnych, zawierających strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL I o powierzchni powyżej 8000 m2,
wielokondygnacyjnych, zawierających strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL I o powierzchni powyżej 5000 m2,
salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 1500, • kinach i teatrach o liczbie miejsc powyżej 600,
szpitalach i sanatoriach o liczbie łóżek powyżej 200 w budynku, z wyłączeniem pomieszczeń intensywnej opieki medycznej, sal operacyjnych oraz sal z chorymi,
budynkach użyteczności publicznej wysokich i wysokościowych,
budynkach zamieszkania zbiorowego wysokich i wysokościowych lub o liczbie miejsc noclegowych powyżej 200,
stacjach metra i stacjach kolei podziemnych,
dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powyżej 500 osób.